Dat was het dan! 25 dagen, 498 kilometer verder. Maandag 28 september begonnen en nu bijna een maand verder op 23 oktober mijn laatste meters gelopen en geëindigd op de Sint Pietersberg. En wat een fantastisch onthaal was het. Helaas kon door alle corona maatregelen niet iedereen aanwezig zijn, maar het feest was er niet minder om.
13.45 uur liep ik mijn laatste 300 meter richting de parkeerplaats van het Fort Sint Pieter, mijn allerlaatste stappen met mijn 11 kilo wegende rugzak op mijn rug. En daar was het moment, in de verte zag ik mijn vrouw, kids, mijn ouders en André, Esther en Fenn (Kind Beter) staan. Super leuk om ze eindelijk weer te zien. Samen met Sam en mijn vader heb ik nog even het laatste stuk door de modder gelopen naar het eindpunt van het Pieterpad. Nadat ik het eindpunt bereikt had en wij weer terug liepen richting het fort, stond mij een enorme verrassing te wachten. André en Esther hadden een super grote banier gemaakt met een hele mooie boodschap erop, echt te gek. (zie foto).
We hebben het moment samen even kort kunnen vieren met champagne, maar helaas konden wij het niet te lang maken. Erg speciaal om het met dit gezelschap af te sluiten. Het zal voor mij wel even afkicken zijn.. Wat betreft lopen, maar ook wat betreft de rust ;-). Ik sluit deze ervaring af met een weekendje in Mechelen (Limburg) samen met mijn gezin en ouders.
Iedereen bedankt voor alle steun en het lezen van mijn reisverslagen. Ik doe mijn laptop dicht, het zit erop!
